Abilene ve babasinin hicbir zaman bir 'ev' kavrami olmamistir.
Yaprak gibi oradan oraya sürüklenip duran baba-kizin, birbirlerinden ve hikayelerinden baska kimsesi yoktur.
Ama Abilene büyüyordur ve bir yuvasi olmalidir artik.
Derken bir gün yollar ayrilir.
Abilene simdi tek basinadir.
Sahip oldugu en degerli varligi babasi Gideon Tucker, onu bir kasabaya yollamistir.
Peki, mesafeler ayirir mi dersiniz?
Abilene icin asla.
Gecmis gizemli, gelecek bilinmez, simdi ise özlem dolu.''Baba, neredesin?''
Bu gece de babami bekleyerek karsiladim sabahi. Pencereme vuran ay isigi altinda oturup düsündüm uzun uzun. Babamdan hatira pusulayi elime alip seslendim gökyüzüne:
"Su an benim gibi babam da ay isiginin hüznüyle mi mesguldü?"
"O da beni özlüyor muydu benim özledigim gibi?"
"Biliyorum. Her gidis mutlaka yaninda hüzün tasir ama, bu bizim icin degisemez mi baba?"